به گزارش تابناک هرمزگان، چند وقتی است که مشاهده ی افرادی در حال قدم زدن با حیوانات خانگی که معمولاً سگ میباشد. در مناطق خاصی از بندرعباس نظیر گلشهر و کویفرهنگیان رو به افزایش است.
در همان نگاه اول درمیابی که گرداننده سگ صاحب اصلی آن نبوده بلکه کسی است که به اینکار گماشته شدهاند و برای اینکار حقوق دریافت میکند.
گاهی هم در حین رانندگی سگی سر از پنجره اتومبیل جلویی یا مجاور خارج میکند که میتواند موجب پرت شدن حواس رانندههای مجاور و افزایش تصادفات رانندگی گردد.
گاهی نیز حیوان با حمله کردن به عابران ممکن است موجب ترس آنها و حتی صدمات جبران ناپذیری به بچهها و زنان باردار گردند.
حال این سؤال پیش می آید که نگهداری سگ در منزل خصوصاً آپارتمانها آیا واقعاً حیوان دوستی است یا مصداق بارز حیوان آزاری؟
عموماً سگهای نگهداری شده در منازل عقیم میشوند، و زمانیکه تولهای بیش نیستند از والدین و خواهرها و برادرهایشان جدا و خریداری میشوند.
طی آموزشهای خاصی یاد میگیرند که با علائم و حرکاتی به صاحب خود اعلام کنند، که برای رفع حاجت به بیرون خانه برده شوند روزی دو یا سه مرتبه بعضاً این زبان بستهها از صبح تا شب در قفسی توی منازل نگه داشته میشوند تا صاحبشان از سر کار برگشته و آنها را برای گردش چند دقیقهای به خارج خانه ببرد.
همه این سختی ها و شکنجههای جسمی و روانی به حیوان زبان بسته تحمیل میگردد فقط برای آنکه شاید انسانی خودخواه و تازه به دوران رسیده با نگهداری سگ در محیطی کوچک و عموماً آپارتمانی متجدد بودن و متفاوت بودن خود را به رخ دیگران بکشد.
مطابق آموزههای ملّی و دینیِ ما دوست داشتن حیوانات چه اهلی و چه وحشی و کمک به حیوانات فضیلت محسوب میگردد، ولی به نظر میرسد که نگهداری حیوانات در منازل به دلایل فوقالذکر مصداق واقعی حیوانآزاری باشد.
دور از جان صاحبان این سگها چند لحظه خود را جای حیوان زبان بسته بگذارند، آیا حاضرند این شرایط را متحمّل شوند و در چنین شرایطی زندگی کنند. ضمن اینکه صدای حیوانات و پرندگانی که در منازل نگهداری میکنند موجب سلب آسایش مردم یا همان مردمآزاری است.
انتهای پیام/*