چی گونگ که با نام های چی کونگ و کی گونگ نیز شناخته می شود با 5هزار سال قدمت بخش مهمی از طب سنتی چین را تشکیل می دهد و از ورزش های زیبا و آرامش بخشی است که برای تقویت جسم، فکر و تعادل، پیشگیری و درمان بیماری ها، افزایش متابولیسم و بهبود سیستم گوارشی و گردش خون، رهایی از استرس، افزایش طول عمر و جلوگیری از فرسودگی و پیری زودرس، افزایش دامنه حرکاتی مفاصل و تقویت آن ها و ایجاد آرامش روحی و روانی انجام می شود. استادیار دانشگاه درباره این ورزش می گوید: استفاده از تمرینات چی گونگ به منظور ارتقای سطح تندرستی کاربرد رو به رشدی در جهان دارد. از طرف دیگر، سلامت و بهزیستی روانی که یکی از جنبه های مفهوم کلی سلامت است و معنای آن توانایی آرام زیستن و با خود و دیگران در آرامش بودن، آگاهی از درون و احساسات خود، قدرت تصمیم گیری در بحران ها و مقابله موفق با فشارهای روانی است، با تمرینات چی گونگ افزایش یافته و اضطراب و افسردگی افراد کاهش می یابد.دکتر «معصومه خسروی» می افزاید: پژوهش ها نشان می دهد تمرینات چی گونگ می تواند در موارد درمانی همچون تعادل خواب در افراد کهنسال و یا ناتوان، سیستم ایمنی و بیماری پارکینسون تاثیر داشته باشد. علاوه بر آن، اثربخشی تمرینات چی گونگ بر اختلالات روانی همچون افسردگی، خستگی و اضطراب، بهبود سلامت کیفیت زندگی و کاهش سطوح هورمون های استرس و دردها و حتی نگرش های ذهنی نیز به تایید رسیده است.
طولانی شدن عمر
وی اظهار می کند: تجربه افرادی که تمرینات چی گونگ را انجام می دهند نشان می دهد دچار تحولاتی عمیق در ذهن و جسم خود شده اند و احساس تغییر و آرامش می کنند. درک آن ها از زندگی و حیات عمیق تر شده و احساس شادابی می کنند. چنانچه این تمرینات علاوه بر انجام حرکات آرام فیزیکی، شامل پیروی از اصول اخلاقی و معنوی نیز باشد، بیشتر می تواند سلامت ذهن و جسم و طولانی شدن عمر را تضمین کند.وی ادامه می دهد: مردم چین دارای اسراری باستانی هستند که به آن ها کمک می کند جوان تر بمانند، بیشتر عمر کنند و از خرد و معرفت برخوردار شوند. از این رو وقتی در حدود 23 سال پیش یک روش چی گونگ به نام فالون گونگ در این کشور معرفی شد، به سرعت در سراسر چین رواج و عمومیت یافت. این روش دارای 4 تمرین ایستاده و یک تمرین مدیتیشن نشسته است و همچنین نیاز دارد که تمرین کنندگان آن به طور مستمر بکوشند زندگی شان را بر اساس پیروی از 3 اصل حقیقت، نیکخواهی و بردباری، پیش ببرند.
رهایی از استرس
به گفته این روانشناس، اکثر افرادی که این روش را تمرین می کنند گزارش داده اند که با انجام این تمرین و پیروی از اصول آن در زندگی از استرس رهایی یافته، خواب آنان بهتر شده است و احساس سبکی و انرژی بیشتری در جسم خود کرده اند و خلق و خوی شادتری یافته اند. آن ها به طور طبیعی و مستمر، نگرانی هایشان کم شده و از استرس رها می شوند و زندگی عمیق معنوی را تجربه می کنند. این تمرین هم اکنون به طور گسترده ای در بیش از 100 کشور انجام می شود. وی می گوید: پژوهش ها تاثیرات مثبت این تمرین بر سلامت جسمی و روانی را گزارش داده اند؛ به طوری که با این تمرین نیروی انقباضی سلول های قلب افزایش پیدا می کند و همچنین ظرفیت زندگی گلبول های سفید خون و سلول های میکروب خوار کوچک تمرین کنندگان افزایش می یابد.
پژوهش ها نیز نشان داده است که این تمرین بر بهبود بیماری های هپاتیت نوع B، بی خوابی، انواع آلرژی ها، خستگی مزمن، عوارض سلامتی ناشی از طحال پاره شده، مشکلات پوستی، پولیپ بینی و سر دردهای میگرنی نیز موثر است و به طور قابل ملاحظه ای به کاهش استرس روانی تمرین کنندگان، بهبود و رشد سلامتی جسمی و روحی آن ها، شفای بیماری ها، افزایش و ارتقای سطح اخلاقی و ذهنی و توسعه ظرفیت و هوش انسان کمک می کند.وی اضافه می کند: در سال های اخیر تحقیقات گسترده ای روی کنترل برخی بیماری های ذهنی و فیزیکی با استفاده از مدیتیشن و آثار آن بر ذهن انجام گرفته است. یکی از اختلالات ذهنی که مدیتیشن می تواند در کاهش آن اثر بگذارد، اضطراب است. اضطراب، یک احساس دلواپسی منتشر، بسیار ناخوشایند و اغلب مبهم است که با یک یا چند احساس جسمی مثل تپش قلب، تعریق، سردرد، یا میل جبری ناگهانی برای دفع ادرار، بی قراری و میل به حرکت، همراه می شود. تکنیک های مراقبه در ایجاد و حفظ تعادل و سلامت بین تمام جنبه های جسمی و ذهنی موثر است و از آن معمولا به عنوان یک روش کمک درمانی استفاده می شود، به عنوان روشی برای مدیریت برخی بیماری های روان پزشکی نظیر افسردگی، اضطراب و حفظ سلامت، نیز مورد توجه قرار گرفته است.
افزایش خلق مثبت
خسروی با بیان این که تحقیقات اخیر نشان داده است که از نظر فیزیولوژیکی، مدیتیشن موجب کاهش فعالیت متابولیسم بدن می شود، ائتلاف و نظم را در عملکرد مغز بالا می برد و جریان خون مغزی را افزایش می دهد، می افزاید: همچنین تمرین مدیتیشن می تواند خلق و خوی مثبت افراد را افزایش دهد و در تغییرات هیجانی بدن و مسائل مرتبط با ارتباطات انسان ها موثر واقع شود. هنگام مدیتیشن، آرامش فیزیکی و ذهنی حاصل می شود که دارای آثار فیزیکی نظیر افزایش فعالیت آلفا، افزایش مقاومت پوستی، کاهش نرخ تنفس و مصرف اکسیژن، کاهش سطوح لاکتیک شریانی و کاهش فعالیت سمپاتیک است، مدیتیشن با ذهن آگاه، می تواند با بهزیستی روانی افراد، به ویژه در کاهش علائم افسردگی و افزایش خود کنترلی رفتاری افراد مرتبط باشد.به گفته وی مدیتیشن با ذهن آگاه و آرام که سعی می شود ذهن خالی از افکار شود، در متابولیسم اکسیژن تاثیر می گذارد و جریان خون را در مغز افزایش می دهد و ضربان قلب را ملایم تر می کند. ذهن آرام بدون دنبال کردن شدید و با استرس خواسته های دنیوی، کمک می کند بار فشارهای روانی تمرین کنندگان کاسته شود و این امر در کاهش پریشانی های هیجانی آن ها موثر است. این استادیار دانشگاه اظهار می کند: از طرفی در تمرین فالون گونگ، تاکید بر پیروی کردن از اصول حقیقت نیکخواهی و بردباری در زندگی روزمره است و رعایت این اصول خود از فشارهای استرس روزانه می کاهد. افزایش انرژی، ریلکس شدن، ذهن آگاه و روشن داشتن در نتیجه انجام این تمرین، موجب افزایش و بهبود سلامت بدن و ذهن می شود. انجام مدیتیشن کمک می کند خستگی و اضطراب کم شود و کیفیت زندگی و توانایی ذهنی بهبود یابد. به خصوص مدیتیشن با ذهن آگاه، بیدار و آرام که در تمرین فالون گونگ انجام می شود، می تواند موجب شود تمرین کنندگان مهارت کنترل استرس در رویارویی با مشکلات روزمره را کسب کنند و توانایی حل مسئله و سبک های مقابله ای آن ها بهبود یابد.