به گزارش «تابناک تهران»؛ «متاسفانه نه تنها نتوانستیم زندگی حضرت زهرا (س) را حداقل برای تربیت و مسائل روانشناختی زندگی مان پیاده کنیم حتی به لحاظ قاعده عقلی از جوامعی که زنان را حتی به چشم ابزاری برای خودنمایی می بینند نیز عقب هستیم».
حجت الاسلام مصطفی شهابی در گفتگو با خبرنگار شفقنا، گفت: خدای تبارک و تعالی در جامعه اسلامی برای زن ارزش و احترام خاصی قائل شده است و اینگونه نیست که در جامعه ما، به زن در کنج خانه نگاه شده باشد کما اینکه در گذشته ها چنین نگاهی به زن وجود داشت. جامعه ای که شاید اصلا زن را در شخصیت واقعی خودش نمی دیدند. جامعه ای که در یک زمانی زنان را در زندگی خودشان اضافه می دیدند. اسلام آمد تا این نگاه را از بین ببرد و به زن ارزش و بها دهد. برای اینکه بدانیم زنان چگونه می توانند حقوق خود را بشناسند و به تبع شناختی که از حقوق خود دارند بتوانند از آن دفاع کنند باید به مبانی قرآنی رجوع کنیم.
وی با اشاره به ماجرای ملکه سبا و حضرت سلیمان بیان کرد: وقتی هد هد به سلیمان نبی خبرداد که جامعه ای هست که خدا پرست نیستند و زنی بر آنها حکمرانی می کند حضرت سلیمان نامه ای برای او می نویسد. زمانی که نامه به دست بلقیس می رسد اتفاق زیبایی رخ می دهد. حضرت سلیمان در نامه بلقیس را به سمت خداشناسی دعوت می کند. این زن وقتی می خواهد نشان دهد که استبداد در رأی ندارد اولین کاری که انجام می دهد این است که بزرگان مملکت خود را جمع می کند و نامه ای را که عملا برای او تهدید است می خواند. در آیه ۳۰ تا ۳۲ سوره نمل نیز آمده است. او در جمع بزرگان بیان می کند که نامه ای ارجمند برایش آمده است. مضمونش این است که بر من بزرگی نکنید و مرا از درِ اطاعت در آیید. ملکه سبا نگفت من به عنوان زن شخصیتی هستم که در حال حاضر ملکه شده ام و هیچ مردی هم حق تسلط بر من ندارد. او به زیبایی حقوق خودش را می شناخت و به بزرگان مملکت خود گفت شما نظر دهید که بدون حضور شما کاری را انجام ندهم من مستبد نیستم و نمی خواهم خودم را به شما بقبولانم هر چند فرمانروای شما هستم. مردان نیز در جوابش گفتند ما دلاور و نیرومندیم اما اختیار کار با توست. همه غرق در اندیشه می شوند. این فکر است که می تواند یک زن را به تعالی و رشد سوق دهد. ملکه سبا با همه زنانگی اش به خوبی با همه شرایط آشنا بود.
او ادامه داد: بانوان ما با شرایط خود، جامعه، خانه داری و کار بیرون از خانه شان چقدر آشنا هستند. گاهی اوقات به دنبال این می گردیم که حق زن را مثلا در کشور ما و یا حتی در ممالک غربی و شرقی خورده اند اما اگر به عمق قضیه نگاه کنیم می بینیم که زنان جایگاه خودشان را نمی شناسند و گاهی اوقات ما مردان نیز نمی شناسیم.
شهابی افزود: بلقیس نمی گوید من شخصیت بزرگی دارم بلکه می گوید بروید ببینید سلیمان پادشاه است یا پیامبر؛ اگر پادشاه بود شیوه برخورد خودش را می طلبد اگر پیامبر بود باید از زاویه ای دیگر به آن نگاه کرد. ملکه سبا با چنین بینشی برای حضرت سلیمان هدیه فرستاد. نگاه سلیمان نبی به آن زن منفی نبود بلکه این بود که خدا را نمی پرستد و باید هدایت و کمکش کرد.
این کارشناس دینی اظهار داشت: در اسلام مردان در بیشتر مسائل اجتماعی جایگاه و پایگاه اجتماعی مناسبی دارند و از حرکت ها و فعالیت های گروهی منع نشدند. طبق تعالیم قرآن مسئولیت اجتماعی تقسیم شده است اما زنان این حقوق را نمی شناسند. در هیچ جای قرآن نیامده که اگر زنان یا مردان تقوا داشته باشند… و یا نگفته است اگر زنی یا مردی عمل صالح انجام دهد خدا بهترین ها را به او می دهد بلکه گفته شده هر زن و مردی که عمل صالح انجام دهد خدا بهترین ها را به او می دهد. درست است که مردان دارای مسئولیت های بزرگی چون ولایت، مدیریت، سرپرستی و … هستند اما به این معنا نیست که بانوان کنار زده شده باشند.
وی درباره اینکه چرا گاهی قوانین مربوط به زنان در سطح جامعه و در اذهان افرادی که به نوعی درگیر مسائل هستند به خوبی تبیین نمی شود گفت: این مسئله به شکل گیری جوامع بر می گردد. امروز ما در جوامعی زندگی می کنیم که هزاران بینش خرد و کلان در آنها وجود دارد.
شهابی معتقد است: قبل از اینکه بخواهیم حقوق زنان را معرفی کنیم ابتدا باید آن حقوق را بشناسیم. اکنون زنان ما در جایگاه دفاع از حقوق خودشان چقدر نسبت به آنها شناخت دارند، این مورد در جامعه ما تبیین نشده است. نه مردان آن را تبیین کردند و نه بانوان به دنبال آن حقوق رفته اند. ما بسیاری اوقات حقوق زن و مرد را در کنار یکدیگر به صورت تساوی می بینیم. این اشتباه است بلکه باید ببینیم اسلام چه حقوقی برای زن و مرد قائل است، اگر ما این حقوق را بشناسیم بهتر می توانیم ببینیم چرا حقوق زنان در جامعه احقاق حق نشده است. مثلا اینکه حضور زن در خانواده و جامعه چگونه باید باشد و یا مکان هایی که زن باید حضور داشته باشد یا نداشته باشد را باید بشناسانیم، همان حقوق برای مردان نیز تعریف شده است اما چون در جوامعی زندگی می کنیم که همه نوع بینش وجود دارد مقداری سخت است که همه را به سمت یک نگاه سوق دهیم.
او در ادامه درباره اینکه الگو بودن حضرت زهرا (س) در جامعه کمتر مورد توجه قرار می گیرد گفت: مهمترین نکته این است که وجهه واقعی و درونی حضرت زهرا (س) برای هیچکس شناخته شده نیست، اما امروزه الگوهای رفتاری ایشان را چقدر ارزیابی کرده ایم، آیا حضرت به عنوان الگویی فقط در روز مادر و روز زن مطرح می شوند. چه چیزی در زندگی حضرت مطرح است که امام معصوم یعنی امام حسن (ع) می فرمایند «مادرم برای من الگوی حسنه ای است».
این کارشناس دینی عنوان کرد: خداوند در قرآن دو نوع الگو را معرفی می کند. یکی الگوی منفی است، مثلا بعضی ها قارون را به عنوان یک الگو می دیدند و می گفتند دوست دارند مثل قارون زندگی کنند؛ در جایی دیگر نظام اولویت ها را حضرت ابراهیم (ع) مثال می زند. وقتی مردم از الگویی مانند حضرت ابراهیم(ع) تبعیت که در نظام الویت ها مصداق بارز الگوپذیری مثبت است تبعیت می کنند.، پس حضرت زهرا (س) در چه جایگاهی قرار دارد. حضرت زهرا (س) فقط برای بانوان الگو نیست، ما گاهی اوقات تصور می کنیم که ویژگی های درونی حضرت فقط برای بانوان است.
او ادامه داد: زهرا (س) با اینکه خودشان در محوریت جامعه جزو بهترین های بشر هستند حتی زمانی که می روند خطبه فدکیه را در مسجد بخوانند در روایات می نویسند که چند نفر به دور حضرت می آیند و چادر ایشان به روی زمین کشیده می شود، این یعنی در بدترین شرایط حضرت جایگاه عفت شناسی را یاد می دهند. ما نتوانستیم اینها را به درستی ترسیم کنیم.
شهابی گفت: امروز اگر یک زن بداند که ارزش او در جامعه چقدر بالا است هرگز با وضع نادرست بیرون نخواهد آمد. آنچه که امروز در جامعه شاهدیم نشان می دهد که نتوانستیم زندگی حضرت زهرا (س) را به درستی تبیین کنیم یا زنان نتوانسته اند به درستی بشناسد.
او با طرح این پرسش که چرا تمام جوامع رو به افول رفتند بیان کرد: آیا ارزش یک زن بر این است که به کالایی تبدیل شود و به عنوان مطامع مردان استفاده شود. ما بهترین الگویی را که می توانیم از حضرت زهرا (س) به ارث ببریم این است که تربیت فرزند جزو بهترین، بالاترین و عمیق ترین وظیفه ای است که خداوند برگردن انسان گذاشته است. ما نسبت به آیندگان مسئولیم و این را حضرت زهرا (س) به ما یاد دادند. وقتی ایشان به خانه علی (ع) می روند بعد از سه روز پیامبر از ایشان می پرسند علی را چگونه دیدی و او بیان می کند شریک خوبی برای عبادت است و وقتی از علی (ع) می پرسند فاطمه را چگونه دیدی می فرمایند فاطمه شریک خوبی برای عبادت است.
شهابی تاکید کرد: امروز واقعیت وجود زن از یاد رفته است و این الگو پذیری حضرت باید به عرصه ظهور برسد و دانسته شود که حضرت چه ویژگی هایی را توقع دارند که جامعه داشته باشد تا هم زن رشد کند و هم مرد بتواند تکامل پیدا کند.
این کارشناس دینی در ادامه گفتگوی خود بیان کرد: رتبه دهم ایران در مصرف لوازم آرایشی و رتبه سوم آن در جراحی های زیبایی نشان از آن دارد که زن حتی برای خودش نیز نتوانسته وجودش را تبیین کند یا بشناسد. بانوان ما در جامعه ای که فضای مجازی و شبکه های اجتماعی انواع و اقسام الگوهای دنیا را در دسترس قرار می دهند هنوز نمی توانند از جوامعی الگو بگیرند که آنها لوازم آرایشی را طرد کرده اند. آرایش در کشورهای اروپایی با توصیف و کیفیت کشورهای عربی که متاسفانه در ایران هم مشاهده می شود منفور شده است، مگر در مراسمات و جلسات خاص؛ جدای از نظر عقلی هزینه های گزاف و بیماری هایی را نیز به دنبال دارد.
او افزود: نقطه مقابل ظاهرگرایی و جلوه دهی زنان برای مردان که در درون بسیاری از زنان وجود دارد را در زندگی اهل بیت خاصه حضرت زهرا (س) می بینیم. امروز تقاضایی که در مباحث ظاهر، مد و آنچه که بانوان را به سمت بازارهای جهان سوم و هزینه هایی که برای البسه یا حتی مواد غذایی کشانده دلیلش متاسفانه این است که زن واقعیت وجودی خودش را فراموش کرده است. نمی داند به چه دلیلی در این دنیا دارد زندگی می کند و خداوند از او چه می خواهد و چه چیزی است که در درون یک زن نباید گم شود. مرحوم امام خمینی فرمودند از دامن زن مرد به معراج می رود.
شهابی در پایان بیان کرد: وقتی مصرف ما در آنچه منفور جوامع دیگر است زیاد می شود، نشانه این است که متاسفانه نه تنها نتوانستیم زندگی حضرت زهرا (س) را حداقل برای تربیت و مسائل روانشناختی زندگی مان پیاده کنیم حتی به لحاظ قاعده عقلی از جوامعی که زنان را حتی به چشم ابزاری برای خودنمایی می بینند نیز عقب هستیم. آنها در جوامع خودشان نیز از زن به عنوان یک ابزار و کالا استفاده می کنند اما آیا در جامعه ما که اینقدر منابع روایی دینی و خاصه قرآن را داریم که حتی برای صحبت کردن یک زن با یک مرد آنها را نهی کرده است آیا این زن می بایست رتبه سوم جراحی زیبایی در دنیا بشود. به نظر من این یک فاجعه است و اگر ما نتوانیم در این قضیه رشد عقلانی پیدا کنیم قطعا در آینده متضرر خواهیم بود و این واقعیت کتمان ناپذیری است.
