سواد زندگی- در مبحث قبلی مراحل تهیه طرح و دستیابی به یک برنامه مناسب در راستای آغاز کار را مورد بررسی قرار دادیم. در آنجا تاکید کردیم که در مسیر تدوین طرح نباید بخشی به نام چشم اندازها را وارد کنیم. شاید کمی عجیب به نظر برسد اما همانطور که توضیح داده شد ورود چشم اندازها به طرح اولیه ممکن است نتیجه گیری هایی نادرست و عجولانه را در ذهن صاحب کار ایجاد کند.
به گزارش «تابناک تهران»؛ اما به هرترتیب بدون چشم انداز که نمی توان وارد یک فعالیت تجاری شد! قطعا بررسی های اولیه برای تهیه طرح، ذهن ما را به سمت نتیجه گیری ها و پیش بینی هایی سوق خواهد داد.
از این رو در مبحث امروز تلاش داریم تا روش دستیابی به یک پیش بینی تقریبا قابل اطمینان و همچنین اصول لازم در ارائه یک چشم انداز را مورد بررسی قرار دهیم.
در ابتدا باید بدانیم آن چیزی که به عنوان ماجراجویی های ذهنی و با سرعت بسیار بالایی در فکر ما ایجاد شده و پیوسته جریان دارد با رویکرد حرفه ای به مبحث چشم انداز کاملا متفاوت است. به عبارت دیگر تمامی آنچه که در رابطه با یک موضوع به ذهن ما خطور می کند ارزش ثبت به عنوان چشم انداز را ندارد.
