«محمد مهدی موحدیان» به بهانه ولادت حضرت ابوالفضل العباس(ع) و روز جانباز در گفت‌وگو با خبرنگار ايسنا – منطقه يزد، به اولین حضور خود در جبهه‌هاي نبرد جنگ تحميلي، بیان کرد: اولين حضورم به سال 63 و زماني كه 16 ساله بودم برمي‌گردد، در آن موقع پس از دستکاری‌های زیادی که در شناسنامه‌ام انجام دادم، توانستم آموزش‌های رزمی را بگذرانم و به جبهه بروم.
وي به 10 مرتبه اعزام به جبه‌هاي نبرد و حضور در عملیات‌های متعدد، افزود: در تمام مدت حضورم در جنگ تنها دو بار مجروح شدم كه اولي ناشی از اصابت گلوله به گردن و شکستگي شديد آن بود كه البته جان سالم به در بردم و دومین مورد نيز مربوط به برخورد تركش خمپاره به ستون فقرات و مجروحیت نخاعی 70 درصدی بنده بود.
این جانباز ضايعه نخاعی در مورد اين اتفاق تصريح كرد: آخرین پاتک‌های تیپ‌الغدیر با مقاومت زیاد نيروهاي يزدي همراه بود چرا که در محاصره دشمن قرار داشتیم، در جريان اين عمليات بر اثر ترکش خمپاره مجروح شدم ولي در حالي كه حوالی صبح مجروح شدم ولي به دلیل محاصره دشمن تا غروب در آمبولانس‌های متعددی جابجا شدم.
وی ادامه داد: زماني كه در سن 20 سالگي، متوجه شدم كه در اثر این آسیب، فلج شده و 70 درصد کارایی بدنم را از دست داده است، شوک وارد شده به من بدتر از هر اتفاقی بود كه می‌توانستم تصور کنم.
موحدیان تاكيد كرد: قطعاً اگر هدف مقدسی که برای آن به جبهه راه یافته بودم را نداشتم، هرگز برای ادامه زندگی دوام نمی‌آوردم لذا تنها دلیل ادامه و دوام زندگی‌ام، هدف مقدس دفاع از داشته ها و باورهای اسلام بود.
این جانباز یزدی در ادامه گفت: البته دو سال دوره درمانم طول کشید اما بعد از آن به لطف خداوند توانستم با عصا و چهارپایه راه بروم ولي در حالی که نمی‌دانستم برای ادامه زندگی چگونه برنامه‌ریزی کنم، تصمیم به ادامه تحصیل گرفتم.
وی افزود: به دلیل علاقه به علوم حوزوی و ادبیات عرب پس از گذراندن دوران راهنمایی و دبیرستان در مدت چهار سال، وارد دانشگاه شدم و به واسطه اصرار مادرم، با دختری از اقوام نه چندان دور ازدواج کردم و با وجود این که شرایط زندگی با یک جانباز دشوار بود، او همسری با مرا پذیرفت و هر دو در یک دانشگاه به تحصیل پرداختیم.
موحدیان در مورد زندگی مشترکش نیز بیان کرد: 20 سال خداوند نعمت داشتن فرزند را از من و همسرم دریغ کرد اما خوشبختانه هم‌اکنون صاحب سه فرزند هستم و تمام داشته‌های این زندگی مشترک را مدیون همسرم مي‌‌دانم که با وجود تمام محدودیت‌های زندگی يک جانباز 70 درصد، عاشقانه در کنار من ماند.
به گفته وي، پس از اتمام کارشناسی در رشته مدیریت صنعتی دانشگاه یزد مقطع کارشناسی ارشد تفسیر قرآن را از دانشگاه قران و حدیث اخذ كردم اما به دلیل مشکلات جسمی نتوانستم در مقطع دكتري ادامه تحصیل بدهم.
این جانباز 70 درصد كه حدود هفت سال نيز در استانداری يزد مشغول خدمت بوده است، افزود: پس از اين دوره فعاليت مدیریت شرکتی که تمام اعضای آن را جانبازان تشکیل داده بودند، را برعهده گرفتم اما هم اکنون به انجام فعالیت‌های فرهنگی و تفسیر مشغول هستم و در کنار آن نیز به طرح‌هاي تحقیقاتی مي‌پردازم.
وی در بخشي از صحبت‌هايش، خاطره‌ای نيز از دوران جنگ تعريف كرد و گفت: در اولين مجروحيتم یک کلاه نجاتگر من بود و ماجرا از آنجا شروع شد که قرار بود دو نفر از همرزمان از من كه آرپي‌جي زن بودم، محافظت کنند چرا كه در تیررس دشمن قرار داشتم اما در يكي از موارد كه از سنگر بیرون آمدم، تفنگ همرزمانم گیر کرد و نتوانستند از من دفاع کنند.
وي ادامه داد: در همين حين گلوله دشمن به سمت سر من شلیک شد ولي در واقع کلاه پشمینی که روی کلاه جنگي‌ام قرار داده بودم را هدف گرفته بودند و سرم از برخورد گلوله سالم ماند ولي ترکشي به گردنم اصابت کرد و گردنم از پشت شکست.
موحدیان گفت: البته همین کلاه که جانم را نجات داده و سوراخی از گلوله روي آن ايجاد شده را هم‌اكنون دارم و هر زمان بهانه‌ای برای تداعی خاطرات جنگ پيش مي‌آيد به سراغش می روم.
نماینده جانبازان استان در بسياري از نشست‌ها با بيان اين كه امروز، جوانان هدف اصلی دشمنان کنونی کشور و اسلام هستند، تصريح كرد: الگوی جوانان نسل انقلاب، ائمه و ایثارگران بودند ولي در بين جوانان کنونی این الگوها کمرنگ شده و الگوهای تک بعدی در اولویت قرار گرفته‌اند.
وی در اين باره افزود: الگوهای تک بعدی افرادی هستند که در یک زمینه تخصص دارند اما ممکن است در زمینه‌های دیگری مثل اخلاق، جایگاهی نداشته باشند لذا جوانی که از این افراد به عنوان الگو تبعیت کند، دچار تزلزل در بنیان‌های فکری و اخلاقی در مراحل بزرگسالی خواهد شد.
این جانباز نقش ارگان‌های مربوطه را در تقویت ارزش‌های اسلامی موثر دانست و گفت: ارزش‌هایی که جانبازان و شهدا برای آن‌ها جنگیدند نباید زیر پا گذاشته شود و ارگان‌های مربوطه مانند سپاه، بسیج، بنیاد شهید، تبلیفات اسلامی و دانشگاه‌ها نقش موثری در تقویت و حفظ ارزش‌های انقلاب اسلامی دارند.
وی در مورد نقش کمرنگ فرهنگ ایثارگری مسئولان در یزد، گفت: مسئولیت پذیری، روحیه مردم‌داری و آمادگی خدمت همه جانبه با توجه به موقعیت شغلی هر مسئول، بعد معنوی هر جایگاهی است که مسئولان را از نگاه مادی به هر پست و مقامی دور می‌کند و همان انسانیت واقعی را در بر‌دارد.
این جانباز در قسمت دیگری از سخنان خود در مورد وضعیت جانبازان استان، بیان کرد: آسایشگاه جانبازان تقریبا 20 سال قبل از انقلاب ساخته شده و اكنون وضعیت چندان خوبی ندارد به نحوي كه به گفته کارشناسان غیر‌قابل سکونت است، هنوز هم به عنوان محل نگهداری جانبازان استفاده می‌شود.
به گفته وي، ساختمان جدید ساخته شده نیز برای جانبازان معلول نخاعی 70 درصد اصلاً مناسب نیست و هیچ کسي برای بهبود وضعیت جانبازان اقدامی نمی‌کند.
وی ادامه داد: هم‌اکنون آسایشگاه جانبازان محل نگهداری 21 جانباز ضايعه نخاعی 70 درصد است که شش نفر از این جانبازان به درجه شهادت واصل شده‌اند.
این جانباز در مورد دیگر مشکلات جانبازان نيز گفت: شهر به گونه‌ای است که از خیابان گرفته تا پارک‌ها و اتوبوس‌ها هیچ کدام با در نظر گرفتن وضعیت جانبازان ساخته نشده است و انگار که یک جانباز نخاعی که نمی تواند مانند افراد عادی زندگی کند، شهروند این شهر نیست و هیچ توجهی به وضعیت آنان نمی‌شود.
موحديان در رابطه با یکی از دیگر مشکلات جانبازان، بیان کرد: جانباز 30 درصد به اندازه 30 درصد به او خدمات‌رسانی می‌شود ولي به دنبال شرایط زندگی و کهولت سن مشکلات زیادی دارد و منصفانه نیست که درجه آسیب‌دیدگی آن‌ها تنها ملاک خدمات‌رسانی به جانبازان باشد.