به گزارش تابناک : در یکی دو دهه اخیر برنامه ریزان بسیاری از کشورها و شهرهای ایران سعی در نهایت استفاده از این صنعت با توجه به تاثیر آن در اقتصاد و اشتغالزایی داشته و دارند.
بسیاری از مناطق در دنیا دارای ظرفیت های تاریخی، فرهنگی و طبیعی هستند که مسئولان این مناطق به منظور جذب هر چه بیشتر گردشگر، سعی در اطلاع رسانی در خصوص این ظرفیت ها و فراهم سازی زیرساخت های لازم و ایجاد جاذبه های تفریحی و توریستی هستند.
در واقع گردشگری فرهنگی، اکوتوریسم، ژئوتوریسم (گردشگری زمین‌شناسی، یکی از رشته های گردشگری وابسته به طبیعت یا طبیعت گردی ) از جمله حوزه های گردشگری هستند که با کمترین هزینه از طرف کشورهای برخوردار می تواند این کشورها را در ارتقای سرانه درآمدی بهره مند سازد.
هرمزگان به طور طبیعی در بخش های فرهنگی، طبیعی و تاریخی دارای ظرفیت های بالقوه ای است؛ ظرفیت هایی همانند تالاب های بین المللی، ارتفاعات، سواحل و آب های نیلگون که در بسیاری از روزهای نیمه دوم سال به دلیل شرایط مطلوب آب و هوایی نسبت به دیگر نقاط کشورمان ، می تواند بسیاری از گردشگران علاقمند به این مباحث را روانه این بخش از خاک ایران کهن کند.
اما متاسفانه به دلیل برخی از نگاه ها که ریشه در تصمیم گیری های متولیان امر دارد و همچنین نبود زیرساخت های مورد نیاز برای گردشگری، این ظرفیت ها امروز مغفول مانده و حتی گاهی هجوم مسافران در روزهای پایانی سال موجب بروز چالش ها و تهدیدهایی نیز می شود.
تاریخ این منطقه و زندگی مردم ساکن در آن در واقع بخشی از تاریخ خلیج فارس بوده و با آن پیوندی ناگسستنی یافته است.
بعضی از آثار تاریخی به جا مانده در استان هرمزگان که هر کدام مربوط به دوره ای از تاریخ دیرپا و پرفراز و نشیب این خطه است منعکس کننده قدمت، دیرینگی و شکوفایی تمدن آن است.
هر چند بیشتر آثار باستانی استان مربوط به دوران صفویه و بعد از آن است و اکثر بناهای قدیمی دستخوش تطاول طبیعت شده و یا با هجوم و تاراج اقوام تجاوزگر از میان رفته، ولی بعضی از این آثار به جا مانده مانند قلعه فین که تاریخ بنای آن را زمان اردشیر بابکان می دانند و یا خرابه های شهر باستانی خوربس در قشم که مربوط به دوره مادها است، این حقیقت را که منطقه هرمزگان از گذشته کانون و پذیرای تمدنی کهن بوده، به اثبات می رساند.
اما با وجود همه این جاذبه ها ، بیشتر گردشگران در هرمزگان، به قصد سفر به کیش و قشم وارد این استان می شوند و در حقیقت این دو منطقه مقصد نهایی گردشگری در هرمزگان محسوب می شود.
پس با این حساب، حضور خیل عظیم مسافران در هرمزگان و آمار بالای سفرها در معنای عام سودی برای شهرهای بین راهی ندارد، که جا دارد مسئولان با هدف نگاه داشت بیشتر مسافران در استان و همچنین منتفع کردن سایر شهرهای استان از مبحث گردشگری، دست به اقدامات تشویقی از جمله فعال سازی بازارچه های مرزی با شرایط مالیاتی و گمرکی ویژه در شهرهای ساحلی شمالی و بین راهی استان نیز بزنند.
برخی از شهرها و کشورها از جاذبه های طبیعی و تاریخی خاصی بهره مند نیستند که این کشورها همانند کشورهای جنوبی خلیج فارس برای عقب نماندن از مزایای صنعت گردشگری، در حوزه گردشگری لوکس تمرکز کرده اند.
گردشگری لوکس بیشتر به خدمات نوین برای جذب گردشگر تاکید دارد که در این میان شهر دبی نمونه‌ای بارز از این مثال می‌تواند باشد که همه ساله ایرانیان بسیاری برای سفر این نقطه را انتخاب می کنند.
شهری که از نظر آب و هوایی مشابه هرمزگان بوده، اما از نظر زیرساخت ها و استانداردهای گردشگری با هرمزگان که هیچ با ایران فاصله بسیار دارد.
به نظر می رسد دیگر زمان آن رسیده که مسئولان و برنامه ریزان به اهمیت هر چه بیشتر صنعت گردشگری و نقش به سزای آن در توسعه اقتصادی پی ببرند و با توجه به بهره مندی بیشتر نقاط ایران اسلامی از جمله هرمزگان از جاذبه های گردشگری، در جهت توسعه آن گام بردارند و از فرصت فضای مجازی نیز در این مسیر و در جهت معرفی هر چه بیشتر جاذبه های استان غافل نباشند.
منبع : ایرنا