امیدوار به بازگشت روزهای اوج و لذت‌بخش روزهای نخستین
روزهایی که تیم تراکتورسازی با حمایت پرشور هوادارانش صاحب دو عنوان شد
عنوان پر تماشاگرترین تیم و پرشور ترین هواداران
هوادارانی که گاه استادیوم یادگار امام (ره) نیز شرمنده خیل عظیم آنها می شدند
آنهایی که تیم تراکتورسازی را نه یک تیم که یک نماد می دانند
نماد ورزش، فرهنگ و مظلومیت
مظلومیتی که ناشی از سومدیریت ها و کج سلیقگی های مدیران داخلی و مرکز نشین است
مرکز نشینانی که هیچگاه نتوانستند خودشان را از اتهام دشمنی با فوتبال این دیار تبريه کنند
تبریه ای که هربار با قوت گرفتن ادله، به حاشیه رانده شد
اینک تراکتور دیر استارت خورده است اما امید می رود که این تیم که کهکشانی از ستارگان نامدار و جویای نام فوتبال کشور را در اختیار گرفته، بازهم بتواند هواداران را با سکوهای ورزشگاه ها آشتی دهد
به واقع این یک شرمندگی برای تراکتورسازی و گردانندگان قبلی آن است که شمار تماشاگران از عدد یکصد هزار نفر به ده هزار نفر تقلیل پیدا کرده است.
بی شک اوج گرفتن این تیم میتواند روحیه نشاط و شادی را به جامعه تزریق کند چراکه میلیون ها نفر با پیروزی های این تیم شاد و با ناکامی هایش اشک می ریزند
امیدواریم که بازیکنان سرخ پوش تراکتور با آگاهی از عمق عشق و علاقه مردم آذربایجان به این تیم، با تمام وجود بازی کنند و همانقدر که برای تفریحات شان وقت می گذارند برای نمایشی زیبا و دیدنی در زمین فوتبال هم انرژی بگذارند.
اولین سه امتیاز شیرینی که برابر خودروسازان به دست آمد، می تواند شروعی دوباره برای این تیم میلیاردی که یکی از گران ترین تیمهای کشور و تاریخ فوتبال آذربایجان است، باشد.
هواداران فوتبال آذربایجان ، فوتبال را به خوبی درک می کنند و به خاطر عرق و تعصبی که به تراکتور دارند، کارشناسانه بازی ها را دنبال می کنند
حضوری غیرتمندانه، بازی هایی تماشاگرپسند و بر طبق اخلاص نهادن تمام توان و قدرت، می تواند همه هواداران راضی کند.
بازیکنان و کادرفنی تراکتور باید بیش از پیش به این باور ایمان داشته باشند که آذربایجان با تراکتور نفس می کشد.
عادل جعفرموحد