اما نکته مهمتر اینکه همزمانی موج دوم همه گیری کرونا در کشور با آزمونهای حضوری برخی از پایه های تحصیلی و عدم توان بسیاری از مدارس در تامین ابزار ایمنی وپیشگیرانه در سطح شهرستانها در کنار چمعیت متراکم دانش آموزی در برخی مدارس شهرهای بزرگ استان نظیر ایلام ،گویای روزهای سخت و بحرانی تری از حیث آمار مبتلایان به کرونا در استان ایلام است .
کد خبر: ۸۵۹۲۵۸
تاریخ انتشار: ۱۸ خرداد ۱۳۹۹ - ۰۹:۲۷ 07 June 2020

تابناک ایلام::کشور ما همانند دیگر کشورهای جهان به چهارمین ماه متوالی درگیری با بحران کرونا نزدیک می شود ،بحرانی همه گیر که بخش های مختلف اقتصادی ،سیاسی فرهنگی واجتماعی را تحت شعاع قرار داده وبه نوعی باعث دگرگونی در حوزه های مختلف رفتاری در زندگی انسانها شده است .

اینجا نمی خواهیم تاثیرات بحران کرونا در بخش های مختلف را مورد واکاوی وبررسی قرار دهیم ،اما به جرات می توان گفت پس از اقتصاد ،آموزش وپرورش بزرگترین لطمه را از ناحیه همه گیری این ویروس دریافت کرده است ،لطمه ای که جبران آن برای سیستم آموزشی وخانواده ها سخت و زمانبر خواهد بود .

هرچند آموزش وپرورش ما در عین اینکه بنیادی ترین ، مهمترین وتاثیرگذارترین تشکیلات محسوب می شود ،امادر شرایط عادی هم در ردیف مغفول مانده ترین دستگاهها در کشور محسوب می شود .بررسی و تطبیق این دستگاه با آموزش وپرورش دو کشور کره جنوبی وفرانسه که از حیث نوع سیستم آموزشی اشتراکاتی با هم دارند و از سویی میزان  اعتبارات ،سرانه آموزشی و دستمزد معلمین ،تفاوت عمیق نوع نگاه به آموزش وپرورش کشور ما را نشان می دهد ،تفاوتی که از نوع  نگاه برنامه ریزان  به این سیستم و نقش ان در توسعه همه جانبه کشورها نشات گرفته است .

اما بحران کرونا و تعطیلی سیستم آموزشی کشور باعث شد در کنار تمامی ضعف های مترتب بر این دستگاه ،آموزش وپرورش کشور به طور کلی به کما رفته و پس از قربانیان مبتلا به کرونا،دانش آموزان در ردیف دومین گروه بزرگ قربانیان این ویروس نام بگیرند .

اگر چه دراین مدت  تلاش شده تا از طریق شبکه های متعدد اجتماعی ،شبکه اختصاصی شاد ،وآموزش تلویزیونی به نوعی این عقب ماندگی آموزشی جبران شود ،اما دست اندرکاران آموزش وپرورش بهتر از هر کس دیگری می دانند که این اقدامات هرگز نمی تواند جبران کننده عقب ماندگی تحصیلی دانش آموزان باشد . اگر واقعا سیستم آموزشی ما ازاصل مهم بهره وری کیفی آموزشی نظیر کشور کره جنوبی تبعیت می کرد ،موضوع عدم ارتقاء به پایه بالاتر را بایست در دستور کار قرارمی دادند .چرا که ضعف فراگیری و کیفی سازی آموزش بیداد می کند و ارتقاء پایه تحصیلی شکل نمادین به خود گرفته است .

اما نکته مهمتر اینکه همزمانی موج دوم همه گیری کرونا در کشور با آزمونهای حضوری برخی از پایه های تحصیلی و عدم توان بسیاری از مدارس در تامین ابزار ایمنی وپیشگیرانه در سطح شهرستانها در کنار جمعیت متراکم دانش آموزی در برخی مدارس شهرهای بزرگ استان نظیر ایلام ،گویای روزهای سخت و بحرانی تری از حیث آمار مبتلایان به کرونا در استان است .

البته این ضعف ونارسایی  در سیستم آزمون مجازی هم بدلیل محرومیت بسیاری از دانش آموزان به سخت افزار ونرم افزار واز طرفی ضعف زیر ساختی ارتباطی در بخش های محروم ودور افتاده مزید بر علت شده تا کرونا همچنان بر تلفات خود در حوزه های محتلف بیافزاید .

معلمی در شهر ایلام می گوید که در آزمون آنلاین یک درس ،از مجموع دانش آموزان یک کلاس ،تنها نزدیک به یک سوم انها توانسته اند در آزمون شرکت نمایند .در کنار تمامی علل موجود ،عدم توان بسیاری از دانش اموزان برای تامین ابزار دسترسی ویا ضعف بنیه مالی در تامین اینترنت را می توان عامل اصلی ناتونی دانش آموزان برای حضور در امتحانات مجازی نام نهاد .

هرچند می دانیم که اموزش وپرورش ما از حیث اعتبارات جزو دستگاههای مهجور است ،اما در شهرستانی همچون ایلام که عمده مدارس آن  بصورت هیات امنایی اداره شده ودانش آموزان در تامین بخشی از سرانه خود دخیل بوده و همچنین آموزش وپرورش دست برخی از مدارس را در تامین منابع در آمدی از طریق تبدیل به احسن فضای آموزشی ،اجاره مدارس ومحوطه ،بوفه و .....باز گذاشته است ،این ناکامی را باید به پای مدیریت غیر دلسوزانه و عدم بهره وری از شرایط موجود نوشت .

چرا باید در چنین مدارسی که در طول سال دست مدیرانش تا آرنج در جیب اولیای دانش آموزان قرار دارد و از سویی با توجه به صراحت ماده 5قانون مدیریت خدمات کشوری وماده 5قانون محاسبات عمومی کشور در خصوص تعیین تکلیف درآمد هزینه ای و درآمد اختصاصی دستگاهها و وضعیت درآمدی برخی از مدارس سطح شهر ایلام ،بازهم دانش اموزی بخاطر عدم توان در تامین چند گیگ اینترنت از آزمون مجازی باز ماند ؟!یا اینکه دانش آموزی در امتحانات حضوری بعلت عدم توان تامین ماسک ودستکش خود را در معرض مخاطرات این بیماری همه گیر قرار دهد؟

انتظار می رود آموزش وپرورش استان اگر راهکاری غیر از اینکه مدیران آموزش وپرورش شهرستانها نتوانند منابع در آمدی خود را صرف سلامت دانش آموزان ویا کمک به آموزش مجازی آنان در شرایطی بحرانی کنند ،حداقل تدبیری به کارببندند تا از طریق دستگاههای مرتبط نظیر اداره کل ارتباطات زمینه بهره مندی دانش آموزان از امکانات وابزار عادلانه آموزش مجازی را فراهم آورند ! این نگته را نباید از یاد برد که رایزنی واستفاده از توان دیگر دستگاهها نیازی به منابع اعتباری ندارد !

 

 

 

اشتراک گذاری
نظر شما
نام:
ایمیل:
* نظر:
* :
آخرین اخبار