در حال حاضر بیشتر فعالیت‌های خانم نایفی استاد و پژوهشگر برتر دانشگاه جامع علمی کاربردی استان قم، در زمینه جامعه‌شناسی هنر و تاریخ هنر به‌ویژه جامعه‌شناسی هنر در حوزه نقاشی و هنر ایران است.
کد خبر: ۸۰۵۱۷۸
تاریخ انتشار: ۲۱ آذر ۱۳۹۸ - ۰۱:۱۹ 12 December 2019

به گزارش تابناک قم، خانم نایفی دکتری پژوهش هنر از دانشگاه هنر اصفهان و پژوهشگر و استاد برتر دانشگاه جامع علمی کاربردی استان قم است.

به گفته این استاد برتر دانشگاه جامع علمی کاربردی استان قم، در حال حاضر بیشتر فعالیت‌هایش، در زمینه جامعه‌شناسی هنر و تاریخ هنر به‌ویژه جامعه‌شناسی هنر در حوزه نقاشی و هنر ایران است و مقالاتی در زمینه حوزه نقاشی هنر ایران به‌خصوص دوره صفویه نوشته و ارتباط نقاشی‌های ترکیبی باقی‌مانده از دوره صفویه را موردبررسی قرار داده است.

مسلط به 3 زبان انگلیسی، فرانسه، عربی و خواندن زبان ایتالیایی است و علت تسلط به این زبان‌ها را مدیون اساتید دوران تحصیل خود در دانشگاه اصفهان می‌داند.

در عرصه‌های مختلف به‌ویژه حوزه اجتماعی فعالیت می‌کند و جزو هیئت مؤسس انجمن« طراحان مد استان قم» نیز هست که به‌تازگی تأسیس‌شده و حدود 200 نفر عضوگیری کرده است.

از دوران کارشناسی ارشد در دانشگاه‌های مختلف دو شهر قم و کاشان مشغول به تدریس بوده و در دانشگاه هنر اصفهان هم استاد مشاور پایان‌نامه‌های دانشجوهای ارشد بوده است.

نایفی طی گفت‌وگویی با ما به دلایل پرداختن به حوزه جامعه‌شناسی هنر پرداخته و اظهار می‌دارد: جامعه‌شناسی رشته‌ای است که به‌اندازه‌ای که می‌توان از آن استفاده کرد موردتوجه قرار نگرفته و مغفول مانده است.

به گفته استاد برتر دانشگاه جامع علمی کاربردی استان قم، جامعه‌شناسی هنر نیز یک گرایش میان‌رشته‌ای است که خیلی جای کار کردن دارد و یکی از رشته‌های مغفول مانده است.

وی با بیان دلایل پرداختن به موضوع جامعه‌شناسی هنر و به‌ویژه نقاشی‌های دوران صفویه ابراز کرد: از دوره کارشناسی ارشد راجع به هنر ایران و بعد جامعه‌شناسی هنر ایرانی در حال کار بودم، منتهی در دوره دکتری به این نتیجه رسیدم که در این حیطه باید تحقیقات جدی صورت بگیرد تا بعد جامعه‌شناسی هنر ایرانی پررنگ‌تر شود.

نایفی با اشاره به مقالاتی که در حوزه فلسفه و عرفان اسلامی نوشته است، اظهار داشت: احترام زیادی برای تحقیقاتی که در حوزه فلسفه و هنر شده قائلم، اما متأسفانه بعد جامعه‌شناسی هنر مغفول مانده است.

این پژوهشگر عرصه جامعه‌شناسی هنر بیان کرد: هنرمند وابسته به یک دوران و تاریخی است و گفتمان خاص خودش را دارد، در دوره میانه هنر ایران، نقش حامی و تاریخ اجتماعی رنگ پررنگی دارد و اگر هم به حامی توجه می‌شود بیشتر رنگ و بوی درباری دارد و به مردم و جامعه کمتر توجه شده است.

وی اضافه کرد: برای مثال از بعد از دوره تهماسب شاه نسبت به هنر روی‌گردان می‌شود و پای حامی‌های جدیدی به دربار باز می‌شود و روی کار می‌آیند که طبقه نوکیسه‌ای هستند و کاملاً تصویرگری‌ها تغییر پیدا می‌کند، به این حامی‌ها در دربار خیلی کم‌توجه می‌شود و این موضوعات خیلی جای کار کردن دارد.

نایفی خاطرنشان می‌کند: در نقاشی‌های ترکیبی تک‌تک گروه‌ها و طبقات اجتماعی را می‌بینیم، برای مثال در یک نقاشی پادشاهی را می‌بینیم که سوار بر اسب شده، درست است که در این نقاشی کل صحنه در مورد پادشاهی است که سوار بر اسب است اما در دل این اسب که از پیکره‌های کوچک‌تر پرشده است،خیلی از طبقات اجتماعی را می‌توان پیدا کرد، یعنی فقط حامی درباری در این صحنه نقاشی نیست و طبقات بسیاری را در این صحنه دیده می‌شود.

استاد برتر دانشگاه جامع علمی کاربردی استان قم در پایان به نقش مهم زنان در حوزه هنر اشاره و ابراز کرد: در برخی دوره‌های تاریخی شاهد آن هستیم که اندازه زنان از پیکره‌های کوچک‌تر تغییریافته و بزرگ‌تر می‌شود و نقش مهمی در اجتماع پیدا می‌کنند.

منبع: تابناک
اشتراک گذاری
نظر شما
نام:
ایمیل:
* نظر:
* :
آخرین اخبار