گویا اظهار نظرهای عجیب و بی محابای آقای هاشمی رفسنجانی، آنهم در دولتی که عنوان «اعتدال» را با خود یدک می کشد تمامی ندارد.
به گزارش تابناک همدان؛ آنچه بیش از همه نفرت افکار عمومی و واکنش مردم، مسئولان و رسانه های مختلف را در پی داشت مصاحبه اخیر او با «هفته نامه طلوع صبح» و اهانت به روستاییان و برخی از انقلابیون بود که از چند منظر قابل نقد و بررسی است:
1- اظهاراتی از این دست نکته قابل تاملی را گوشزد می نماید و آن اینکه گویا دولت تدبیر و امید هم به بیماری دولت احمدی نژاد مبتلا شده و آن پدید آمدن یک جریان انحرافی است که از غفلت دولت یازدهم استفاده کرده و هر آنچه را که بر اندیشه اش می گذرد بر زبان جاری می سازد.
تفاوت آشکار سخنان آقای هاشمی و روحانی بویژه در خصوص مذاکره با امریکا و ترسیم چهره ای مطلوب از امریکا و رژیم صهیونیستی یا ادعاهای او در خصوص عدم تمایل امام راحل به استفاده از شعار «مرگ بر امریکا»، گزاره هایی است بر اینکه باید مراقب شکل گیری آرام این طیف در دولت فعلی باشیم زیرا ممکن است همین مسئله، اقدامات دولت را به چالش کشیده و ملاک سنجش اعتبار و میزان مقبولیت آن قرار گیرد.
2-این اظهار نظرها را می توان در ردیف «آب در آسیاب دشمن ریختن» قلمداد نمود زیرا در زمانی که جمهوری اسلامی ایران از طریق رسانه ملی و توسل به روش های مختلف درصدد تقویت وحدت ملی است و در طرف مقابل، دشمنان نظام از طریق غول های رسانه ای به اختلاف افکنی میان قومیت های مختلف ایرانی از یک سو و بدبین نمودن آنها به نظام از سوی دیگر دامن می زنند، وقوع این نوع اتفاقات موجب نگرانی می گردد. ضمن آنکه پیگیری چنین رویه ای از سوی رئیس جمهور دولت های پنجم و ششم یک اقدام خطرناک و تحریک کننده احساسات انقلابیون است.
3- آقای هاشمی رفسنجانی، با سکوت یا تائید علنی، برای یادگار امام سنگ تمام گذاشت اما گویی لذت این دست و دلبازی آنچنان او را غافل نمود که مصاحبه ای با «تناقضات آشکار در کلام» ارائه داد. زیرا با آوردن عباراتی مانند «افتخار ما این است که امام(ره) را درک کردیم» از یک سو و «...دیروز در کوچه های روستایشان می گشتند ولی الان آمده اند و انقلابی شده اند» از سوی دیگر نشان داد که گویا رئیس مجمع تشخیص مصلحت نظام علی رغم ادعای زبانی، از آن اصول – اگر نگوییم پایبند نیست - غافل شده است و شاید به زعم خود باید به اصول خود خوانده عمل کند چراکه تقسیم افراد به خودی و غیر خودی، کاملا بر خلاف رهنمود ها و وصایای رهبر کبیر انقلاب اسلامی است.
این را نیز اضافه کنیم که حضور در کنار امام به خودی خود امتیازی محسوب نمی گردد چرا که اگر اینگونه می بود امثال طلحه و زبیر به مرگ جاهلیت نمی مردند.
همچنین رئیس دولت سازندگی در همین مصاحبه اظهار داشت :«تفکرات من مال 50 سال پیش است و هنوز محفوظ است. منتها متناسب با زمان اصلاح می شود». بنابراین این سوال مطرح می گردد که آیا باید اهانت به قشر عظیم روستائیان و انقلابیون را نیز جزء همین اصلاح قلمداد کرد یا خیر!!؟
4 - آنچه از این مصاحبه به دست می دهد تنها رنگ و لعاب تحریف است نه نیک اندیشی . وقتی همه در زیر قامت یک پرچم اتفاق میکنیم پس همه ایرانی هستیم.
نسل اول انقلاب وظیفه به ثمر رساندن انقلاب و نسل های بعدی وظیفه حراست از آن را بر عهده دارند. اینکه افرادی با داشتن سوابق مبارزاتی، عیار خود را بیشتر از دیگران می دانند کج فهمی و ره به ترکستان بردن است. عمر انقلاب ما محدود به زمان وقوع آن نیست که عده ای آن را به نام خود مصادره کنند، بلکه تا وقتی است که اصول آن وجود دارد و تا زمانی که نسل حاضر آن را حفظ نماید سهمش در پیشبرد انقلاب مفروض و اگر نگوییم بیشتر است کمتر هم نیست.
ملاک انقلابی بودن؛ جغرافیا، نژاد، زبان، قومیت و شهری و روستایی بودن نیست، بلکه پیروی از اصول و ارزش های مورد نظر امام راحل در کنار پایبندی و اطاعت از ولایت فقیه و قوانین نظام است.
فارغ از اینکه این اتفاق پیامد کهولت سن، آفت خود بزرگ بینی یا نوعی سهم خواهی از انقلاب یا عصبانیت برخاسته از بازداشت فرزند وی بوده است یا خیر؛ باید اذعان نمود که بی شک مردم از آقای هاشمی که زاده روستا و از یادگاران دوران انقلاب است انتظار دارند سخنانش با درون مایه منطق و استدلال باشد نه حب و بغض و اَغراض شخصی.
در این برهه زمانی و با توجه مشکلات عدیده که دولت و مردم به آن مبتلا هستند، کشور به اتحاد و انسجام درونی نیازمند است و بی تردید استفاده از ادبیات تحقیر آمیز - آن هم از زبان یک مقام مسئول بلند پایه - به وحدت ملی آسیب می رساند.
ضمن آنکه فراموش نکنیم که اگر فرمایشات امام راحل را رصد کنیم چیزی جز ستایش نقش و حضور روستاییان در پیروزی انقلاب و جنگ تحمیلی وجود ندارد و ایشان این انقلاب را مرهون همین روستاییان و به اصطلاح پا برهنگان می دانستند و این امر بر کسی پوشیده نیست. لذا استفاده از واژه "روستایی" نه بعنوان یک صفت که بعنوان یک "اَنگ"، آنهم از شخصی مانند آیت ا... هاشمی رفسنجانی، بسیار دور از انتظار است .
