* ١٠ دقیقه بعد: شما ١٠ قاشق چایخوری شکر وارد بدنتان کردهاید که با وجود اسید فسفریک موجود در نوشابه، بههیچوجه متوجه طعم شیرین و زننده آنهم نشدهاید.
* ٢٠ دقیقه بعد: قند خونتان بالا میرود و منجر به ترشح ناگهانی و یک جای انسولین میشود. کبدتان هم شروع به تبدیل قند به چربی میکند تا قند خون، بیشتر از این افزایش نیابد.
* ٤٠ دقیقه بعد: حالا دیگر جذب کافئین کامل شده است؛ مردمکهای چشمتان گشاد شده و فشار خونتان افزایش مییابد و در پاسخ به این حالت، کبدتان قند را به داخل جریان خون رها میکند. گیرندههای آدنوزین مغز حالا بلوک میشوند تا از احساس خوابآلودگی جلوگیری کنند.
* ٤٥دقیقه بعد: ترشح دوپامین افزایش پیدا میکند و مراکز خاصی در مغز که حالت سرخوشی ایجاد میکنند، تحریک میشوند.
* ٦٠دقیقه بعد: اسید فسفریک موجود در نوشابه، داخل روده کوچک، به کلسیم، منیزیم و روی میچسبد و آنها را از طریق ادرار دفع میکند. در حقیقت کافئین در نقش یک ادرارآور عمل میکند و به همراه آن مقادیر زیادی آب، سدیم و دیگر الکترولیتها نیز از دست میرود.
مدتی بعدتر: کمکم آن غوغایی که در بدنتان ایجاد شده بود، فروکش میکند و نوبت به افت قند میرسد. در این مرحله یا خیلی حساس و تحریکپذیر میشوید یا خیلی کرخت و بیحال. حالا دیگر همه آبی را که از طریق نوشابه خورده بودید، دفع کردهاید و اثری هم از کافئین نیست و شما هوس یک نوشابه دیگر میکنید.