فردین حکیمی افزود: پس از وقفه یک هفته ای از شیوع بیماری طاعون نشخوار کنندگان کوچک، روز پنجشنبه هفته گذشته لاشه 2 راس بز کوهی در منطقه درگیر با بیماری مشاهده شد.
وی وجود این لاشه ها را نشانگر عدم کنترل بیماری و فعال بودن ویروس طاعون در منطقه عنوان کرد.
حکیمی گفت: مشاهده اولین لاشه در منطقه طالقان سبب شد تا محیط بانان به حالت آماده باش درآمده
و به همراه جوامع محلی، هیات های ورزشی و مامورین برخی از ادارات به ویژه دامپزشکی، جهاد کشاورزی و منابع طبیعی عملیات پایش منطقه را آغاز کردند.
وی افزود: این افراد با ضدعفونی آبشخورها و سایر منابع آبی، لاشه های وحوش را به صورت بهداشتی دفن می کنند.
حکیمی میزان تلفات حیات وحش از بدو شروع بیماری تاکنون را حدود 17 لاشه اعلام کرد و افزود: انتظار می رود با استمرار همکاری ادارات و جوامع محلی، بیماری مذکور در مدت زمان کوتاهی مهار شود.
طاعون نشخوارکنندگان کوچک در سال 1394 با شیوع و اپیدمی در میان حیات وحش طالقان و آزاد بر بیش از 200 راس تلفات داشت.
طاعون نشخوارکنندگان کوچک یک بیماری ویروسی بسیار واگیر گوسفند و بز است.
اولین بار در کشور آفریقایی ساحل عاج گزارش و توصیف شد. این بیماری در آفریقا، هند خاورمیانه و ایران اتفاق می‌افتد.
به این بیماری طاعون بزی هم می‌گویند.
این بیماری قابل سرایت از دام اهلی به حیوانات وحشی نیز است و در مکان‌هایی مشاهده می‌شود که دام اهلی در تماس با حیوانات وحشی هستند یا از آبشخورهای مشترک استفاده می‌کنند.
این بیماری با شروع ناگهانی تب، ریزش ترشحات از چشم و بینی، زخم دهان، تنگی نفس، اسهال بدبو و سرفه بروز می‌کند و دام مبتلا به شدت لاغر شده و تلف می‌شود. ترشحات چشم، بینی، آب دهان و مدفوع حاوی مقادیر زیادی از ویروس این بیماری است و شیر حیوان نیز حاوی ویروس است.
