وعده بازگشت جریان دائمی آب به زاینده رود از سوی دولت عوام‌فریبی بود
برخلاف وعده‌های محقق نشده حسن روحانی، امکان بازگشت جریان دائمی آب به زاینده رود در شرایط فعلی وجود ندارد، پرداختن به این موضوع آب تنها یک دستاویز سیاسی و حربه‌ای برای رای آوری است.
تابناک اصفهان- سه سال پیش رئیس جمهور در میدان امام در جمع مردم اصفهان از خواسته مردم اصفهان برای جاری شدن و جاری ماندن زاینده رود گفت و اینکه مردم اصفهان می خواهند که زاینده رود دوباره زنده شود اما آیا ایجاد چنین توقعی بدون در نظر گرفتن واقعیت ها عوام فریبی نیست؟
حال پس از گذشت نزدیک به 4 سال و پایان گرفتن عمر دولت، این وعده محقق نشد، این عدم تحقق وعده های پوشالی نه تنها باعث دلسرد شدن مردم بلکه باعث تنزل بسیاری از شاخص های زیست محیطی در این استان شد. مصوبه 9 بندی شورای عالی آب کار به جایی نبرد، چراکه به دور از واقعیت های بود.
با توجه به استقرار صنایع آب بر و جمعیت قابل توجهی که در اصفهان و شهرهای اقماری ساکن هستند همچنین کشاورزی سنتی بازگشت دوباره آب به زاینده رود تنها با اصلاح کشاورزی و بازچرخانی آب، توقف توسعه صنعت در اصفهان و استفاده صحیح از آبخوان ها ممکن و البته زمان بر است. به گفته صاحب نظران این اتفاق در صورت اجرای تمامی این طرح ها چیزی حدود 10 سال زمان می برد نه 4 سال!
البته باید به این نکته هم توجه کرد که تغییر روش های کشاورزی، تعریف کشت جایگزین در این استان نیازمند تخصیص اعتباری همانند حوضه دریاچه ارومیه است.
متاسفانه موضوع آب در استان های اصفهان و چهارمحال و بختیاری به دستاویز سیاسی و حربه ای برای رای آوری تبدیل شده است، در حالیکه بی آبی زاینده رود و خشک شدن تالاب گاوخونی در استان اصفهان و فرسایش شدید خاک و خشکیدگی شدید جنگل ها و کاهش پوشش گیاهی در چهارمحال و بختیاری کاملا جنبه محیط زیستی داشته و نیازمند برنامه ریزی های کوتاه مدت و بلند مدت است.
شعار حال زاینده رود را بهبود نمی دهد، اگر بخواهیم حال این اکوسیستم بهبود پیدا کند، آنچنان که کارشناسان بارها و بارها اعلام کرده اند راهی جز جلوگیری از توسعه صنایع فولاد و ذوب آهن در این منطقه خشک و بی آب که در گام نخست باید با کاهش وابستگی صنایع به آب تازه آغاز شده و به تدریج به صفر رساندن مصرف آن و جایگزینی استفاده از آب های خاکستری (پساب ها) همراه باشد.
کنترل ورود مهاجران به استان اصفهان و تغییر الگوی کشت در این استان نیز از دیگر چالش های پیش روست که باید همراه با اطمینان بخشی به کشاورزان این منطقه و با تخصیص تسهیلات بانکی و خرید تضمینی باشد
حال پس از گذشت نزدیک به 4 سال و پایان گرفتن عمر دولت، این وعده محقق نشد، این عدم تحقق وعده های پوشالی نه تنها باعث دلسرد شدن مردم بلکه باعث تنزل بسیاری از شاخص های زیست محیطی در این استان شد. مصوبه 9 بندی شورای عالی آب کار به جایی نبرد، چراکه به دور از واقعیت های بود.
با توجه به استقرار صنایع آب بر و جمعیت قابل توجهی که در اصفهان و شهرهای اقماری ساکن هستند همچنین کشاورزی سنتی بازگشت دوباره آب به زاینده رود تنها با اصلاح کشاورزی و بازچرخانی آب، توقف توسعه صنعت در اصفهان و استفاده صحیح از آبخوان ها ممکن و البته زمان بر است. به گفته صاحب نظران این اتفاق در صورت اجرای تمامی این طرح ها چیزی حدود 10 سال زمان می برد نه 4 سال!
البته باید به این نکته هم توجه کرد که تغییر روش های کشاورزی، تعریف کشت جایگزین در این استان نیازمند تخصیص اعتباری همانند حوضه دریاچه ارومیه است.
متاسفانه موضوع آب در استان های اصفهان و چهارمحال و بختیاری به دستاویز سیاسی و حربه ای برای رای آوری تبدیل شده است، در حالیکه بی آبی زاینده رود و خشک شدن تالاب گاوخونی در استان اصفهان و فرسایش شدید خاک و خشکیدگی شدید جنگل ها و کاهش پوشش گیاهی در چهارمحال و بختیاری کاملا جنبه محیط زیستی داشته و نیازمند برنامه ریزی های کوتاه مدت و بلند مدت است.
شعار حال زاینده رود را بهبود نمی دهد، اگر بخواهیم حال این اکوسیستم بهبود پیدا کند، آنچنان که کارشناسان بارها و بارها اعلام کرده اند راهی جز جلوگیری از توسعه صنایع فولاد و ذوب آهن در این منطقه خشک و بی آب که در گام نخست باید با کاهش وابستگی صنایع به آب تازه آغاز شده و به تدریج به صفر رساندن مصرف آن و جایگزینی استفاده از آب های خاکستری (پساب ها) همراه باشد.
کنترل ورود مهاجران به استان اصفهان و تغییر الگوی کشت در این استان نیز از دیگر چالش های پیش روست که باید همراه با اطمینان بخشی به کشاورزان این منطقه و با تخصیص تسهیلات بانکی و خرید تضمینی باشد